از نقطه نظر جزایری دلیلی ندارد که مغز انرژی و زمان زیادی را صرف تولید و نگهداری یک ساعت درونی کند، در حالی که این ساعت همواره مورد نیاز آن نیست. بنابر این موثرترین شیوه کنترل زمان این است که هرگاه بخشی از مغز فعالیتی را انجام میدهد، بتواند زمان مربوط به آن را نیز کنترل کند. محققان MIT با این رویکرد، فعالیت نورونها را در سه نقطه مختلف از مغز حیواناتی که فعالیتهایی را در فواصل زمانی مختلف ۸۰۰ یا ۱۵۰۰ میلی ثانیه انجام میدادند، ثبت کردند.
در این بررسیها معلوم شد نورونها عملکرد پیچیدهای نشان میدهند. برخی از آنها زودتر فعال میشدند و برخی دیگر دیرتر شروع به ارسال سیگنال میکردند و برخی دیگر که نوسان میکردند، این کار را با سرعت کمتر یا بیشتر انجام میدادند. اما نکته مهمی که در این بررسیها مشخص شد این بود که صرفنظر از وظیفهای که نورونها بر عهده دارند، همواره آهنگ فعالیت آنها با فواصل زمانی مورد نیاز، سازگاری دارد. در واقع نورونها برای انجام وظیفه خود همواره یک الگوی رفتاری ثابت دارند و از نقطه شروع به نقطه پایان میرسند، اما آنچه با تغییر زمان مورد نیاز برای انجام وظیفه نورون تغییر میکند، نحوه انجام وظیفه نیست بلکه آهنگ انجام رفتار نورون بر اساس فاصله زمانی موردنیاز است.
بدین ترتیب سرعت انجام وظیفه نورون بر اساس زمانی که در اختیار دارد، تغییر میکند و با زمان منطبق میشود. نتیجه این تحقیقات نشان میدهد مغز زمان را با استفاده از یک مکانیزم شبیه به ساعت کنترل نمیکند، بلکه برای این منظور به تکانههای ذاتی مدارهای عصبی نورونها اتکا دارد و با افزایش یا کاهش این تکانهها جانوران سریعتر یا کندتر حرکت میکنند. گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Neuroscience منتشر شده است.
با تشکر از
منبع:
موضوعات مرتبط: مغز و هوش ، مطالب علمی
برچسبها: مغز , زمان آیا سیاهچاله ها واقعا یک چاله هستند؟...
ما را در سایت آیا سیاهچاله ها واقعا یک چاله هستند؟ دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : infinitegalaxy بازدید : 50 تاريخ : چهارشنبه 29 آذر 1396 ساعت: 1:32